شمس‌الدین ابوالفرج عبدالرحمن بن محمد بن ابراهیم آلقدامهشمسالدّین (خطیب) ابوالفرج عبدالرحمن بن محمد بن ابراهیم، از شخصیت‌های آلِ قُدامه، می‌باشد؛ این خاندان، خاندانی فلسطینیُ‌الاصل و حنبلی‌مذهب که فقیهان، مُسندان، حافظان و قاضیان بسیاری از آن برخاستند و فعالیت علمی ــ دینی آنان در اندیشۀ اسلامی آن روزگار و گسترش مذهب حنبلی تأثیر بزرگی به جای نهاد. ۱ - معرفی اجمالیشمسالدّین (خطیب) ابوالفرج عبدالرحمن بن محمد بن ابراهیم (۶۹۸-۷۷۳ق/۱۲۹۹-۱۳۷۱م). وی از حسن خلال و عیسی ابن ابی‌محمد مغازی و سلیمان بن حمزه و ابن عبدالدائم و دیگران حدیث شنید. در فرایض چیره‌دست بود. حدیث روایت کرد و مدتی در جامع مظفری به تدریس پرداخت. [۱]
ابن رافع، تقی‌الّدین محمد، الوفیات، ج۲، ص۳۸۶، به کوشش صالح مهدی عباس و بشار عواد معروف، بیروت، ۱۴۰۲ق.
[۳]
ابن طولون، محمد، الفوائد الجوهریّة فی تاریخ الصّالحیّه، ج۲، ص۴۲۶، به کوشش محمد احمد دهمان، دمشق، ۱۴۰۱ق.
۲ - پانویس
۳ - منبعدانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آل قدامه»، شماره۴۴۸. |